Huzuriklimi

Ufukta bir güneş mızrak boyu kadar yükselir.Sessizliğin kanat çırpınışları başlar göğün en yükseğinde.Gözlerim rengini bulur ağaçların koğuklarina dalarken ve düşünür

Zaman kendini arar sende yar olunca; rengin siyah’a saklar kendini, seni düşününce bir bilinmeze doğru yol alır fikirlerim. Buğday tanesine

Bilmelisin ki doğrular üzerinde eğriler bir eksendir.Güneş bir mızrak yukarı doğru yol aldığında kaybolur karanlık ve hayat başlar. Nur’a yürümek

İnsan doğar , yaşar ve ölür.Bilirki ne topladıysa güzel diye varsaydığı toprak olur.Bu hikmetin ahvali cevapsız sorular barındırır.Akıl noksan kaldığı

Nerden başlayacağımı bilmediğimiz vakit nerde olduğumuzunda bir önemi kalmıyor.İnsan sığ bir pencereden bakınca hayata zaman en çok kendi aleyhine işler.

İnsan yaratılış gereği her azasının bir hikmeti söz konusudur.Aynı tenden yaratılan azalar farklı görevler üstlenir.El derisi tad alamaz ama dil

Merhaba ; bugün çok daha iyi olduğunu düşünüyorum. Uyandığında güneş her zaman ki gibi pencerende idi.Sıcak yatağın ve üzerinde elbiselerin

Hayatta bir tek doğruyu öğrenebilmek için  deneme , yanılma yoluyla bir çok yanlışa düşebiliriz. Aslında çokça düşünmek bir çok hatanın

Değerin bilinmeyince gitmek çare gibi gözükse de aslında bir çözüm niteliği taşımaz. Çünkü anlık verilen kararlar gün gelir ki hayatının