GÖNÜL

Belki toprağın rengidir hüzün bir lokma ekmeği paylaşamasanda , vuslatını beklediğin gönülle duanı , sözünü , özünü paylaşırsın.Bu yüzdendir ki yanında ve dahi yakınında olmak gerekir sevdiğinin.

Anlamını kaybetsede şu dünya bugünlerde , bir cemre gibi yüreğinde tutmalı insan değer verdiğini.Ağladığı , güldüğü , yandığı ve tutuştuğu günlerin hatrına sığdırmalı dünyasının içine.

Sevgi boyutunu derinde yaşamışsa kaybetmez  hiç bir zaman  ancak  aynı yolu yürümek güç gelir  ama şu var ki dikeni düşünen gül’ü avuçlamaz zaten.Kalbini ve ruhunu dinler.

Sağır sesleri bastırır içinde , dev dalgaların kıyıya vuruşuna aldırış etmez.Bilir ki yar oradadır yarenlikde güzeldir.