İMTİHAN

Merhaba ; bugün çok daha iyi olduğunu düşünüyorum.

Uyandığında güneş her zaman ki gibi pencerende idi.Sıcak yatağın ve üzerinde elbiselerin vardı.

Yüzünü yıkamak için gittiğinde sıcak suyun , temiz bir havlun ve ellerini dezenfekte edeceğin  sabun temin edilmişti.

Karnın acıktığında masa ve bir sandalye senin için ayrılmıştı.Masa’nın üzerinde bir kaç günlük  nimet senin için orada idi.

Yemeğini yedin ve dışarda kar fırtına kol gezerken çoraplarını giydin  sobanın yanında zaman geçirmeye çalıştın.

Tüm bu anlattıklarıma bakarsan Sıcak bir evin , huzurlu bir hayatın var.Aslında sende oldukça memnun ve bu haline eminim  şükrediyorsun.

Ancak şu var ki ; dün iki çocuk fırtınalar koparken , bezden yapılmış bir çadırda birbirine sarılarak çamurlar içerisinde uyudu.

Çünkü bombalar yağarken tek sığınabilecekleri yer burası idi.Üstelik karınları aç ve korkarak uyudular.

Aileleri belki yoktu , gideceği bir yerleri  ve sığınacakları hiç kimse olmadan kalmışlardı ortada…

Şimdi bilmeni isterim ki ; aynı cennete talipsek  bir başka insanın veya canlının durumunu asla hatırdan cikarmadan yaşamalıyız.

Alışmış olduğumuz tokluk bizi vicdansız yapmamalı bir insan olarak üzülmeliyiz , ağlamalıyız ve elimizden geleni yapmalıyız çünkü bunlar onu çok hak ediyor..

İmtihan olduğunu evet sende , bende biliyoruz.Bu imtihanın bir parçası olarak kendini asla soyutlamamalısın..

Gazze….

.