Huzuriklimi huzuriklimi

Hani sen vardın ya..

Hani sen vardın ya ; Tüterdi ocağımda aşım , hiç akmazdı gözyaşım. Hani sen vardın ya ; Derdimi dinlerdin ,

Yine seni düşünüyorum , senin beni düşünmediğin bir zaman diliminde. Yüregim yanıyor ve acıyor, her zaman ki gibi bir şarkının

“Saraylar kurdum gönül bahtına bir tek Seni tanıdım o esrarengiz tufanlarda Kabirden topladım sana dargın çiçekleri, kokunu verdim şeyda bülbüllerin

Özür diliyorum… Özür diliyorum , Uykusuz gecelerimin sabahı için. Özür diliyorum , seni içime sığdıramadigim ve ellerini tutmadığım için..

Bir aşk esir alır kalbimi , sıyrılır ruhum bedenimden , sorular sorar aklım cevapsız kalır.Sükunet düşer yüreğime bir nefes ararım

Kar tanesine benzemekle sınanır ömür , iki ayrı diyarda iki mahzun insan benzer en çok birbirine.Gün gelir dilleri susarda yürekleri

Varılmaz bir vuslattır , gecemin sabahı , ellerimde reyhanlar kokar , yüreğimde heyelanlar. Dağılmış kül tanesiyim esrarında hanuman , o

Toprak utanır çocukların kanından Erkende büyürdü oysa başaklar Düştü üzerlerine koca bombalar Yıkılasın israil ziyan olasın… Beşerde değildi demekki

Beyaz duvarlarda eski izler Gönül yanar ve içindekini gizler.. Hep ardımda kaldı verdiğim sözler Bir vuslata eremedim…. Dilim lal

Belki toprağın rengidir hüzün bir lokma ekmeği paylaşamasanda , vuslatını beklediğin gönülle duanı , sözünü , özünü paylaşırsın.Bu yüzdendir ki